Verander een vurenhout lat van 2,10 m in een persoonlijke groeimeter met gebruik van een houtbrander (pyrografietool).
In mijn ouderlijke huis in Canada werd onze groei niet genoteerd op een lat langs een deur, noch op de zijkant van een boekenkast. Wij hadden een heuse meetlat, een losse houten paal die van de vloer tot 2 meter plus omhoogrees. Hij was gedecoreerd met ingebrande tekeningen en symbolen en van boven naar beneden was een spreuk te lezen: hoe groot ik ben hoe klein ik was. Later leerde ik dat deze ingebrande beelden gemaakt waren met pyrografie, de kunst van inkerven met hitte wat uit een soort soldeerbout komt.
De Workshop
Je gaat eerst wat spelen met de pyrografietool op oefenhoutjes om de techniek een beetje onder de knie te krijgen. Wanneer jij zeker genoeg voelt, ga je jouw vooraf gekozen en geprinte plaatjes overzetten van papier naar de meetlat. Als je alles op de meetlat hebt overgezet, kun je beginnen met het inbranden.
De workshop duurt vier avonden, 1 avond per week en is 1.5 uur per sessie met max. 7 deelnemers. Geniet van het creatieve proces, gezellig onder de mensen en hou jezelf in de flow zodat jouw project afkomt! Er is een (beperkt) mogelijkheid om één avond te komen voor instructie, de spullen en opstarten. Dan maak je het verder thuis af.
Kosten?*
Eén avond: € 80 (max. 2 plaatsen per cursus)
Vier avonden: € 120
*inclusief houten lat en eigen, mee-neem pyrografieset.
€ 10 extra voor een reis versie, 2 delen van 1,05 m, met scharnier
Voorbereiding: Je hebt er tien beelden nodig, geprint van 10-16 cm hoog en 4-6 cm breed.
In de loop der tijd was mijn familiemeetlat geen licht vurenhoutgeel meer, maar donkeroranje, bijna bruin geworden. Bovenaan was het hout sierlijk gesneden, rond en puntig zoals de daken in een Perzisch sprookjesboek.
Geweldig vond ik het hoe onze gezinshoogtes de zijkanten sierden, naam en datum slordig naast een streepje geschreven met pen of potlood. Nog veel bijzonderder waren de strepen en namen van de goede vrienden, jong en oud die op dat moment in ons leven meebewogen, hun belang voor altijd gemarkeerd op een familiestuk dat generaties meereist.
Toen ik naar Nederland verhuisde zag ik dat de groei van kinderen hier veelal op een deurpost of muur werd afgetekend. Dat deed mijn nostalgische ziel ineenkrimpen. Want het staat daar als herinnering aan een voorbijgaande fase, je kunt het niet meenemen en volgende bewoners zullen er gewoon overheen schilderen…
Na de geboorte van mijn eerste kind maakte ik mijn eigen, nieuwe meetlat, want die uit mijn jeugd was bij mijn zusje in Canada gebleven. Ik geef deze traditie graag door, niet alleen aan mijn eigen kinderen, maar ook aan jullie!